Dyżur domowy

[niepokorny]

Podczas DD funkcjonariusz "przebywa w wybranym przez siebie miejscu umożliwiając kontakt ze sobą przełożonemu". Brak definicji co to jest "wybrane miejsce", brak definicji co oznacza "umożliwiając kontakt", brak określenia czasu na dotarcie do miejsca stawiennictwa. Kiedyś zastanawiałem się czemu ustawodawca wydał takiego gniota. I doszedłem do wniosku, że DD został wymyślony bardziej pod funkcjonariusza a nie pod przełożonego.
Przykład: Przejście lotnicze. Święta. Większość lotów odwołana. Ruch praktycznie zerowy. Przełożony stawia ultimatum - albo planuję do służby normalny stan osobowy albo części funkcjonariuszy wstawiam DD pod warunkiem, że w przypadku niespodziewanego zwiększenia ruchu dotrą do placówki w ciągu godziny. Co wybiorą funkcjonariusze? Wybiorą drugą wersję zapewniając, że wyrobią się we wskazanym czasie. Kto uważa, że nie będzie w stanie się wyrobić z dojazdem przychodzi normalnie do służby. I na tym powinien polegać DD. Na dżentelmeńskiej umowie między przełożonym a funkcjonariuszem by obie strony miały z tego korzyści i obie były zadowolone.
Nie wiem jak to jest obecnie ale nie tak dawno temu na mojej placówce funkcjonariusz DD był tzw. zapchaj dziurą. Rano kierownik stwierdzał, że na zmianie jest mało ludzi więc ściągał do służby frajera z DD. Moim zdaniem działanie to nie było to w porządku wobec funkcjonariuszy a idea DD została wypaczona. I w takiej sytuacji można pokusić się o złośliwość - wyjechać sobie na drugi koniec Polski, poinformować przełożonego że kontakt ze mną jest przez komisariat Policji w Zadupiu Górnym a w przypadku konieczności stawiennictwa dojadę nie wcześniej niż za 12 godzin.